مبدلهاي آنالوگ به ديجيتال

 این مقاله در قالب فایل ورد و تعداد 30صفحه تهیه شده است.
  

 منبع مورد استفاده : كتاب تكنيك پالس و مدارهاي ديجيتال 

 مقدمه :

ازسال 1960 با توجه به توسعه نيمه هادي ها ، پردازش اطلاعات به صورت ديجيتال اهميت بيشتري پيدا كرد و ساخت و استفاده از مدارهاي آنالوگ روبه افول گذاشت . با پيدايش ميكروپروسسورها انقلابي در زمينه پردازش ديجيتال به وقوع پيوست كه تا ده سال پيش از آن حتي قابل تصور نبود .

تقريباََ تمام اطلاعات مورد پردازش پارامترهاي فيزيكي اي هستند كه در اصل ماهيت آنالوگ دارند ، مانند : فشار، دما ، سرعت ، شتاب ، شدت نور ، … بنابراين درهرمورد اين اطلاعات آنالوگ با استفاده از مبدلهايADC  به معادل ديجيتالشان تبديل شوند .

تبديل آنالوگ به ديجيتال در سيستم هاي پردازش سيگنال :

بطور كلي فرايند تبديلA/D يك سيگنال آنالوگ نمونه برداري شده و نگهداشته شده را به يك كلمه ديجيتال كه نماينده سيگنال آنالوگ است تبديل مي كند . تاكنون چندين مبدل آنالوگ به ديجيتال ساخته شده كه هريك مشخصات مربوط به خود را دارند .

مهمترين اين مشخصات عبارتند از : سرعت ، صحت ، هزينه . 

قبل از هر چيز بايد متذكر شويم كه عمل تبديل آنالوگ به ديجيتال احتياج به صرف زمان بيشتري از تاخير مبدلهاي D/A دارد ؛ تا وقتي كه تمامي بيتهاي مقدار ديجيتال به دست نيامده اند ، مقدار آنالوگ (ورودي ) نبايد تغيير كند . ولي ، مي دانيم كه تغييرمي كند ؛ چاره اين است كه در فواصل زماني معين نمونه هايي از دامنه سيگنال آنالوگ بگيريم و بدون تغيير ذخيره نماييم و پس از ارزيابي كامل نمونه را حذف و نمونه جديدي را تهيه و ذخيره كنيم . اين عمل توسط مداري به نام مدار نمونه گير و نگهدارنده 1(S/H) انجام مي گيرد . اين مقدار بايد قبل از مبدلهاي A/D در مدار قرارگيرد . شكل يك صورت نمايشي از يك مدار S/H را نشان مي دهد .