فواید انگور « Armin3D.com

فواید انگور

در بخش پزشکی — admin @ 9:53 pm November 29, 2011

. انگور فواید بسیاری دارد که شامل ویتامین‌های آ، ب، و ث اين ميوه بهشتي چرا اينقدر محبوب دلهاست ؟

انگور ميوه درخچه بالا رونده اي است که مو نام دارد و يکي از ميوه هاي بسيار مقوي محسوب مي شود و آنچنان خواص منحصر به فردي دارد که قدما از آن به عنوان داروخانه طبيعي طبيعي نام برده اند . شايد بتوان به جرات گفت  که انگور براي هير دردي يک درمان محسوب مي شود و هرگز نبايد ازي آن غافل شد . خواص درماني انگور از وسعت بسيار زيادي برخوردار است و مي توان در مورد آن کتابها نوشت اما آن مقدار که از دست ما بر مي‌آيد را امروز شما خواهيد خواند .

نکته مهم اينجاست که انگور تنها يک ميوه است و اين در حالي است که همه بخشهاي درخچه مو از خواص درماني ويژه اي برخوردار است به عنوان مثال برگ مو از ديرباز يک تنظيم کننده دستگاه گوارش و مخصوصا حرکت لوله هاي گوارشي محسوب مي‌شده و در طب سنتي از جوشانده برگ مو براي درمان اسهال استفاده مي‌کردند و يا ميوه نارس آن که رنگ سبز و مزه ترش دارد غوره نام دارد و داراي خواص ويژه اي است براي کساني که از تشنگي عطش گرفته اند آب غوره مخلوط با آب به عنوان يک درمان اساسي محسوب مي‌شود و به قولي آب روي آتش است .

مواد مغذي انگور

از آنجايي که امروز قرار هست از انگور صحبت کنيم بهتر است بدانيم مواد مغذي موجود در انگور چيست . در جدول زير ليستي تهيه شده که نشان داده در 100 گرم انگور چه ميزان مواد مغذي وجود دارد .

مقدار مواد مغذي در 100 گرم انگور ، انرژي 60 کالري ،‌کربوهيدرات 16 گرم ، پتاسيم 210 ميلي گرم ، فيبر 1 گرم ، ويتامين c3 ميلي گرم ، کلسيم 15 ميلي گرم ،‌اسيد اسکوربيک 3 گرم ، گلوکز 8 گرم فروکتوز 8 گرم

انگور و بيماران ديابتي

انگور يک ماده غذايي پر انرژي است و علت شيريني آن محتواي بالاي قندي است که در اين ميوه وجود دارد نکته جالب در رابطه با قند موجود در انگور اين است که قند انگور سبب افزايش تدريجي و به آهستگي قند خون نمي‌شود و بنابر اين نگراني افراد ديابتي در مورد قند انگور بي مورد است و مي توانند براحتي از انگور و محصولات آن استفاده کنند .

انگور و ضعف و خستگي

انگور به دليل اين که پتاسيم بالايي دارد در درمان ضعف هاي عضلاني بسيار موثر است .

عضلات با دريافت پتاسيم جاني دوباره مي گيرند و قدرت آنها چند برابر مي شود از طرفي انگور به سبب قند فراوانش باعث تامين انرژي فرد خسته مي شود از اين رو افرادي که دچار ضعف شديد شده اند مصرف انگور و آب آن به اين افراد قويا توصيه مي‌شود .

آب انگور همان شير مادر

يکي از اعجابات انگور اين است که آب آن بسيار به شير مادر نزديک است . البته اين بدين معني نيست که آب انگور جايگزين شير مادر شود بلکه آب انگور در اينجا مي تواند نقش يک مکمل را بازي کند بدين معني که نبايد براي کودک آب انگور را فراموش کرد و مخصوصا اين که در اين روزها فصل انگور حسابي روبراست درنگ نکنيد و آب انگور  طبيعي را به نوزادتتان بخورانيد .

انگور دشمن سرطان !

از ديگر فوايد انگور اين است که حاوي مواد مغذي گياهي است که الاژيک اسيد نام دارد . مشاهده شده که در محيط هاي آزمايشگاهي اين ترکيب توانسته سلولهاي سرطاني را از بين ببرد . از اين رو افرادي که ريسک ابتلا به سرطان در آنها بالاست و يا حتي همگي افراد انگور را از ياد نبرند .

فشار خون بالا خداحافظ !

يکي از مهمترين فوايد انگور اين است که سرشار از پتاسيم است که به کاهش فشار خون کمک مي کند در يک تحقيق ثابت شد که مصرف 5/2 تا 9/3 گرم در روز پتاسيم مي تواند به کاهش خون بالا بسيار کمک کند . از اين رو مصرف منظم و مداوم انگور به سبب پتاسيم بالايش مي تواند اين دسترسي به فشار خون طبيعي را آسان تر کند .

بيماران کم خون درنگ نکنند !

انگور و کشمش به دليل دارا بودن آهن و ويتامين c فراوان در درمان و همچنين پيشگيري از کم خوني بسيار مفيد است .  باز هم ذکر اين نکته ضروري است که مصرف انگور و کشمش بايد منظم و مداوم باشد تا بتواندبه اندازه کافي تاثير گذار شود .

چقدر انگور بخوريم و کي ؟!

بايد عادت کنيم که انگور را جزو رکن هاي هميشگي سفره هايمان کنيم . صبحانه ناهار يا شام فرقي نمي کند مهم اين است که اولا همراه انگور ساير غذاها را مصرف کنيم و ثانيا به ميزان کافي انگور بخوريم .

سعي کنيد حداقل هر روز يک خوشه متوسط انگور شيرين ميل کنيد تا از برنامه اي تنظيم شده در اين خصوص برخوردار شويد . انتخاب انگور هم بسيار مهم است . انواعي از انگور که داراي شاخه هاي سالم و حبه هاي بدون خرابي و له شدگي هستند را انتخاب کنيد . انگور سبز بايد کمي رنگ متمايل به زرد و انگور سياه بايستي رنگ تيره داشته باشد در هر صورت تا آنجا که امکان داشت خواستيم از فوايد انگور بگوييم که باز هم بسياري از خواص منحصر به فرد اين ميوه بهشتي ناگفته ماند . آنچه که هدف ماست ترغيب شما به مصرف هميشگي اين ميوه است که اميدواريم به هدف خود رسيده باشيم.

وجود باغات سنتي به ميزان خيلي زياد و عدم امکان تبديل آنها به باغات مکانيزه

باغات موجود در منطقه با وسعت خيلي زياد از زمانهاي گذشته احداث گرديده و به شکل سنتي و به شکل سنتي مي‌باشد و حال آنکه امکان تبديل آنها به باغات مکانيزه در جهت کاهش هزينه هاي توليد وجود ندارد که دلايل آن را به اختصار بر خواهيم شمرد .

اول آنکه تبديل باغات نياز به زمان زياد دارد چون تخريب باغات قديمي و احداث باغات مکانيزه به چند سال زمان نياز دارد و اين در توان تاکداران که منطقه‌اي تک محصولي مي‌باشد و تمام درآمد اين منطقه از انگور مي‌باشد نيست .

دوم آنکه هنوز تحقيقات و مطالعات کاملي در مورد سيستمهاي مکانيزه در منطقه صورت نگرفته است و اين که آيا سيستمهاي مکانيزه در منطقه جوابگوي نيازهاي منطقه خواهد بود يا نه مورد آزمايش قرار نگرفته است .

سوم اينکه اقدامات ترويجي در مورد استفاده از ارقام تجاري جديد ،‌استفاده از سيستمهاي تربيت مکانيزه و سيستمهاي آبياري و تغذيه مکانيزه صورت نگرفته است .

چهارم عدم سهولت دريافت تسهيلات بانکي توسط تاکداران از بانکها جهت تبديل باغات سنتي به باغات مکانيزه

و عدم موجود ارقام تجاري شناخته شده با کيفيت برتر.می‌باشد هم چنین دارای مقداری منیزیم، کلسیم، آهن،‌ فسفر، پتاسیم و آلبومین است‌. امروزه در طب درمان‌های طبیعی (نتروپت), از رژیم‌های مختلف انگور استفاده می‌کنند. همچنین این میوه را برای درمان بیماری‌های یبوست،‌ عوارض رماتیسم، کم‌خونی و حتی پیشگیری از سرطان سودمند می‌دانند‌.
انگور هم لاغر کننده است و هم چاق کننده بدین گونه که اگر انگور را از صبح تا ظهر خالی میل کنید لاغر کننده است و اگر آن را همراه با غذا میل کنید چاق کننده است. توجه داشته باشید وقتی انگور میل می‌کنید پشت آن آب سرد ننوشید و یا میوه‌های خشک مانند برگه هلو و غیره را با انگور و آب میل نکنید، زیرا دچار دل درد می‌شوید.

یکی از خواص انگور، صاف کننده و مولد خون بودن آن است‌. انگور قند خون را نیز تنظیم می‌کند. به علاوه انگور قرمز برای تصفیه خون و خون سازی از انگور سبز هم بهتر است. البته افرادی که قند خون پایین دارند می‌توانند از انگور بهره زیادی ببرند‌. بنابراین سعی کنید همیشه انگور داشته باشید و چند بار در روز از آن میل کنید‌.

انگور یکی از میوه‌های ضد سرطان شناخته شده است و این به خاطر خواص ضد عفونی کنندگی آن است‌. افرادی که در دوره نقاهت یک بیماری هستند و یا ضعف عمومی‌بدن دارند و در نتیجه قدرت دفاعی بدن آن‌ها کم شده است، سعی کنند از انگور، هویچ، سیب و هلو، به مقدار زیادی استفاده کنند‌. البته می توانند این میوه‌ها را با هم در آب میوه‌گیری ریخته و آب میوه حاصل شده را جرعه جرعه در طول روز بنوشند‌.
خوب است بدانید انگور پتاسیم زیادی دارد که به جبران ضعف بدن کمک می‌کند و در کنترل فشارخون موثر است. انگور و سیب هر دو میوه‌های بهشتی هستند که افراد مبتلا به ناراحتی‌های قلب و اعصاب می‌توانند آب آن را نیز در طی روز بنوشند‌.

انگور برای سلامتی قلب، ریه و کلیه نافع است و به علت داشتن املاح و مواد سلولزی، ملین و مدر بوده و برای مبتلایان به اوره بالای خون (نقرس) مناسب و سازگار است‌. این نکته را هم بدانید یبوست که عوارض آن بی‌اشتهایی، نفخ، سردرد،‌ تشنگی مفرط و بدبویی دهان است با خوردن آب انگور تازه برطرف می‌شود‌. خود انگور در درمان یبوست و التهاب معده و روده ها و شیره انگور خاصیت ملین دارد.برگ آن مقوی و قابض و دم کرده آن مدر است . آبغوره اش در رفع اورام مخاط لثه و دهان و سرکه حاصله از تخمیر دانه انگور در تسکین خارش پوست و جلوگیری از خونریزی ها بکار میرود و دانه های خشک آن صفرا و بلغم را دفع و پی را محکم کرده خستگی را رفع و حالت انبساط بوجود میاورد در همه حال انگور و برگ و شیره و دانه های خشک شده و دانه های نارس (غوره ) و دانه تخمیر شده (سرکه ) مصرف غذائی دارند .

کشمش:
کشمش تقویت کننده بدن است و اگر آن را مانند چای دم کنید و بنوشید، برای نرم کردن سینه و درد گلو مفید است‌.

غوره:
غوره برای افراد مبتلا به چربی خون بسیار مفید بوده و ضد عفونی کننده بدن نیز هست‌. هم چنین اگر با سالاد میل شود برای لاغر کردن سودمند است. سعی کنید غوره خالی را نخورید چون روی معده اثر سوء می‌گذارد.
همچنین خانم‌های باردار از خوردن غوره زیاد خودداری کنند، چون غوره مدر است و امکان دارد موجب سقط جنین شود

دروغگویی از نظر لغوی به معنای کتمان واقعیت است. فرد دروغگو از طریق دروغ گفتن ضعفهای خود را می پوشاند و شنونده را گمراه می سازد. خود را از تنبیه نجات می دهد و بدان وسیله توجه دیگران را به خود جلب می کند. یکی از عوامل دروغگویی، ترس در کودکان است. اگر کودک به سبب راستگویی تنبیه شود، در آینده برای نجات و رهایی از مجازات به دروغگویی متوسل می شود. والدین و مربیان باید از هر کودک انتظاراتی داشته باشند که با واقعیات و امکانات او منطبق است در غیر این صورت دروغگویی کودک تقویت و تشدید خواهد شد. همه انسانها در محدوده ای برابر پا به عرصه وجود می گذارد. هیچکس از کودکی دروغگو به دنیا نیامده است. همه انسانها راه فکر کردن و توجیه اعمال خویش را از دیگران آموخته و تکامل یافته اند. درستی یا نادرستی از طریق کلمات و اعمال دیگران به ما القا می شود و ما این کلمات و اعمال را در ذهنیات خود تلفیق کرده، سرانجام شخصیت خود را شکل می دهیم.

به مثالهایی چند از توجیه افرادی که در مواردی دچار اشتباه شده اند دقت کنید: من حق داشتم که این خطاها را انجام دهم ، افراد دیگر زیاد به این مسأله اهمیت نمی دهند هرکس دیگری هم که بود همین کار را می کرد . راستی شما فکر می کنید که این گونه توجیهات استادانه چگونه توسط بعضی از جوانان ونوجوانان بیان می شوند؟ آنها این مسائل را از جامعه خود آموخته اند، از کسانی که با آنها سروکار دارند و با ارزیابی اعمال درست و نادرست که توسط ذهنیات هر یک انجام شده است اعمال خود را با این گونه توجیهات همراه می سازند. به خاطر همین است که می گوییم والدین نقش مهمی در تکوین شخصیت فرزندان خود بازی می کنند و این نقش در سالهای اولیه تربیت کودکان ارزشی به غایت والا دارد. برای اینکه فرزندان خود را راستگو تربیت کنیم ابتدا می بایست نسبت به اعمال خود نهایت دقت را داشته باشیم و نیز درارتباط خود با دیگران دقت کنیم، زیرا در یک جامعه معمولاً تربیتهای متفاوتی وجود دارد. تربیت کودک می بایست از همان دوره طفولیت او آغاز شود، صداقت و راستگویی از مواردی است که باید قبل از سنین مدرسه به آن توجه شود. البته ما باید توجه داشته باشیم که کودک اساساً قصد فریب والدین را ندارد، ولی توجیهات او راهی برای فرار از مجازات است.

دروغ گفتن یکی از رفتارهای متداول کودکان 4ـ5 ساله است که از لحاظ اخلاقی اشکالی ندارد. کودکان در این سن و سال معمولاً به دو شکل دروغ می گویند که نخستین آن خیال پردازی است، کودک با جعل داستان یا با طرح مبالغه آمیز بعضی از واقعیات، اغلب خواسته خود را با ما درمیان می گذارد و غیرمستقیم از امیالش صحبت می کند. در این صورت بهتر است که پدر ومادر در تأیید خواسته کودک حرف بزنند. دروغ نوع دوم دروغ به اصطلاح مفید است، دروغی است که بزرگترها هم می گویند و آن رابه حساب دروغ مصلحت آمیز می گذارند تا به جای نتیجه بد، نتیجه خوب بگیرند. در این مرحله از رشد کودک تنها کار درست را در خواسته خود می جوید و با استفاده از دروغ برای رسیدن به خواسته اش تردیدی به خود راه نمی دهد. در این موارد باید به کودک تفهیم کنیم که از راستگویی و صداقت او خوشحال می شویم باید بداند که دروغ و دروغگویی را دوست نداریم. باید توجه داشت که این مسأله در سنین بالاتر رفتاری ناپسند است که به کودک شخصیت ساختگی و تصنعی می بخشد.
هرگاه کودک شما در موقعیت نامطمئن و ناامن قرار گیرد و احساس خطر یا حقارت کند به گفتن دروغ متوسل می شود. کودک دروغگو به گفته هایش ایمان ندارد و به طور قاطع و صریح حرف نمی زند، به تدریج اعتماد خود را به دیگران از دست می دهد و نسبت به اطرافیان بدبین می شود. متأسفانه برخورد بسیاری از والدین در این موارد با تنفرهمراه است زیرا از خود سؤال می کنند که چرا فرزندشان دست به چنین عملی زده است؟ در برخورد با چنین مواردی والدین نباید به چشم یک آدم دروغگو به کودک نگاه کنند و یا دائماً به آنها ظنین باشند زیرا چنین برخوردی عواقب ناگواری را به همراه خواهد داشت. برای درمان دروغگویی شناخت علل آن کاملاً ضروری است، دروغگویی به عنوان یک مشکل علل گوناگون و متعددی دارد که درا ینجا به برخی از آنها اشاره می شود:

بــــررســــــی علل دروغگویـــــــی

همانطور که قبلاً هم اشاره شد یکی از علتهای دروغگویی آموزش نادرست خانواده است. در خانواده ای که پدر و مادر و دیگر اعضای آن همواره به یکدیگر دروغ می گویند نمی توان انتظار داشت که کودکی راستگو تربیت شود.

۱ـ دروغگویی کودک ممکن است برای جلب توجه اطرافیان باشد. چنانچه کودکی در خانواده یا مدرسه مورد بی توجهی اطرافیان قرار گیرد، برای نشان دادن خود و جلب توجه آنان ممکن است به گفتن دروغ در زمینه های گوناگون متوسل شود.

۲ـ کودکانی که نسبت به دوستان و اطرافیان خود احساس کمبود می کنند، ممکن است برای جبران کمبودها در زمینه های گوناگون نظیر شغل والدین، محل سکونت، وضع تغذیه، دوستان و تفریحات و سفرها به دروغ متوسل شوند و درون آشفته ونگران خود را به آن وسیله به طور موقت تسکین دهند.

۳ـ ترس نیز از دیگر عواملی است که موجب دروغگویی می شود. اگرکودک به سبب راستگویی تنبیه شود، در آینده برای نجات و رهایی از مجازات به دروغگویی متوسل می شود. باید اذعان کرد که سختگیریهای افراطی و برخوردهای خشن والدین ومربیان با کودک از علل مهم دروغگویی کودک محسوب می شود.

۴ـ گاهی نحوه بیان و برخورد والدین و مربیان با کودک او را به دروغ گفتن وامی دارد و به او دروغگویی را می آموزد. به عنوان مثال والدین به کودکی که مرتکب عمل خلافی شده است اصرار می ورزند که او این کار را انجام نداده است بلکه دیگری مثلاً همسایه یا دوست یا برخی موجودات خیالی سبب آن بوده اند. در این حالت والدین علاوه بر آنکه کودک را دروغگو بار می آورند او را به گریز از قبول مسئولیت رفتارش نیز وامی دارند.

۵ـ انتظار و توقع بیش از حد از کودکان و مقایسه آنان با دوستان وهمکلاسیها در زمینه های گوناگون از دیگر عوامل دروغگویی کودکان می شود دراین صورت کودک از طریق دروغ می تواند هم بر احساس حقارت خود به طور موقت غلبه یابد و هم والدین را راضی و خشنود سازد و نظر آنان را به سوی خود جلب کند.

درمـــــــــان دروغگویــــــی

برای پیشگیری و درمان دروغگویی، والدین و مربیان باید واقعیات را بپذیرند و برای شنیدن موارد شیرین و تلخ از طرف کودکان آماده شوند و با رفتار خود به کودک بیاموزند که گفتن واقعیات به هر صورتی که باشد مقبول است و موجبات تنبیه و آزار کودک را فراهم نخواهد کرد. اگر کودک پی ببرد که والدین و مربیان او را برای دروغگویی تشویق و برای راستگویی تنبیه نمی کنند به تظاهر در رفتار و جعل واقعیت نخواهد پرداخت، همچنین والدین و مربیان باید از طرح پرسشهایی که کودک به آنها به احتمال قوی پاسخ نادرست خواهد داد خودداری کنند. در صورت مشاهده دروغ، والدین و مربیان نباید شتابزده عمل کنند و به تنبیه کودک مبادرت ورزند. برای بازداشتن کودک از دروغگویی و اصلاح رفتار آنان باید روش برخورد باتوجه به موقعیت انتخاب شود که برخی از روشها به اختصار عبارت است از:

۱- نشــــــان دادن ارزش راســـــت گفتــــن :

در وهله اول کودک باید دریابد که دروغگویی کار نادرست و ناپسند و راستگویی عملی باارزش و پسندیده است. کودک باید ارزش راست گفتن را درعمل تجربه کند. والدین و مربیان نباید در برابر دروغهای کودکان برآشفته شوند و او را کتک بزنند. بیان نتایج زشت و تلخ دروغگویی به صورت داستان برای آنها می تواند در آموزش عواقب تلخ دروغگویی مفید واقع شود. همچنین اگر والدین و مربیان، کودک را در خلوت ( نه در جمع ) در جوی محبت آمیز و پرعطوفت با مضرات و نتایج دروغگویی آشنا سازند و به پند دادن او بپردازند، در جلوگیری و نیز درمان دروغگویی می تواند مؤثر باشد.

۲- اجــــازه بیان احساســـات :

کودک باید احساسات خود را آزادانه ابراز کند و در صورتی که بیان احساسات، باعث آزار و اذیت اطرافیان شود باید به کودک آموخت که به تدریج این احساسات را جایگزین احساسات خوشایند سازند و نباید برای احساساتش تنبیه شود. برای نمونه اگر کودکی از برادر کوچکش خوشش نمی آید، باید به او اجازه داده شود که احساساتش را بیان کند، پس از شنیدن نظر کودک، والدین باید ضمن تحلیل رفتار خود با کودک و یافتن علل پیدایش چنان احساسی به راهنمایی کودک و تغییر رفتار و احساسات او مبادرت ورزند. در مواردی که کودک مرتکب کار خطایی شده ولی راست می گوید، باید به ملایمت و به طور صحیح به او تذکر داده شود که رفتارش درست و پسندیده نیست و باید آن را تغییر دهد. هشدار به کودک، همدردی با او در مواردی که لازم است، نادیده گرفتن حرفهای کودک و بی توجهی به آنها از روشهایی است که در مواقع مشخص می تواند برای پیشگیری و درمان دروغگویی کودکان استفاده شود.

۳- تعـــــــدیل انتظارات از کــــــودکان :

والدین و مربیان باید از هر کودک انتظاراتی داشته باشند که با واقعیات و امکانات او منطبق است در غیر این صورت، دروغگویی کودک تقویت و تشدید خواهد شد. چون کودک توان عملی ساختن خواسته های اطرافیان را ندارد به گفتن دروغ متوسل می شود بنابراین از کودک باید انتظارات در حد توانش داشته باشیم.

ارتباط ویتامین B1 و دیابت
بر اساس نتیجه منتشر شده یک تحقیق دانشگاهی، بسیاری از عوارض جانبی بیماری دیابت با کمبود ویتامین ب۱ ارتباط دارد.محققان دانشگاه وارویک در بریتانیا با تحقیق بر روی ۹۴ نفر به این نتیجه رسیده اند که میزان دفع تیامین (ویتامین ب۱) در بیماران دیابتی، پانزده برابر بیشتر از افراد سالم است. بی بی سی در این باره میگوید :
بر اساس این تحقیق که گزارش آن در مجله دیابتولوجیا به چاپ رسیده است، تیامین در پیشگیری از بسیاری ضایعات مانند بیماری های قلبی و عروقی، عصبی، کلیوی و چشمی اهمیت حیاتی دارد.
این ویتامین با حفاظت از سلول های بدن در برابر غلظت بالای گلوکز خون از بروز ضایعاتی مانند سکته قلبی پیشگیری می کند.محققان پیش از این در چندین مورد ارتباط دیابت با افزایش دفع تیامین را رد کرده بودند ولی گروه تحقیقاتی دانشگاه وارویک با مطالعه بر سطح تیامین پلاسمای خون به جای اندازه گیری فعالیت آنزیم ترانسکتولاز در خون توانست این ارتباط را تایید کند.

به گفته کارشناسان، مصرف منابع کمکی ویتامین ب ۱ می تواند به کاهش عوارض جانبی دیابت در این بیماران کمک کند.

به گفته پروفسور پل تورنالی، سرپرست گروه تحقیقاتی دانشگاه وارویک، مصرف منابع جایگزین و تکمیلی تیامین می تواند به کاهش عوارض افزایش دفع آن در بیماران دیابتی کمک کند. محققان در حال انجام آزمایش هایی برای بررسی افزایش مصرف تیامین بر کاهش عوارض جانبی دیابت هستند.
بواسیر یا همورئید hemorrhoids

بواسیر یا همورئید زمانی بروز می‌کند که سیاهرگ‌ها در راست روده یا کانال مقعد گشاد شده و متورم می‌شوند و باعث بروز ناراحتی و درد در افراد مبتلا هستند. بواسیر ممکن‌ در مجرای‌ مقعدی‌ با عنوان بواسیر داخلی‌ یا در مدخل‌ مقعد تحت عنوان بواسیر خارجی‌ بروز کند. در برخی موارد ممکن است فردی چندین وقت به بواسیر مبتلا بوده باشد اما فقط در صورت خونریزی‌ به وجود این مشکل در خود پی ببرد و تا پیش از خونریزی وجود آن مشخص نباشد. بیشتر افرادی که با این مشکل مواجه می‌شوند شامل زنان باردار افراد مبتلا به یبوست و کسانی هستند که به مدت طولانی می‏نشینند. افرادی که به دلیل ابتلا به یبوست مدت طولانی دستشویی می‏نشینند و یا در صورت ابتلا به اسهال به خود فشار زیادی می‌آورند به بواسیر مبتلا می‌شوند. بواسیر می‏تواند ایجاد ناراحتی و حتی درد کند، اما پزشک می‌تواند به شما کمک کند که بهبود پیدا کنید.

2/5 سانتی‏متر انتهایی کولون یا روده بزرگ، کانال مقعدی نامیده می‏شود. کانال مقعدی با مجموعه‌ای از سیاهرگ‌های کوچک که زیر پوست قرار گرفته‌اند، پوشیده شده است. فعالیت‏های معینی، از قبیل فشار آوردن به هنگام اجابت مزاج برای خارج کردن مدفوع بویژه در مواقع بروز یبوست یا نشستن طولانی مدت، ممکن است باعث بزرگی این سیاهرگ‌ها شود. سیاهرگ‌های بزرگ شده، لایه‏های متورم بافتی را درست می‏کند که این حالت را بواسیر می‌گویند. لازم به ذکر است که سخت شدن مدفوع بواسیر را بیشتر تحریک می‌کند. همانطور که گفته شد بواسیر دو نوع مختلف دارد که در زیر توضیح مختصری درباره آنها ارائه شده است:

– بواسیر خارجی که احساس می‏شود و قابل لمس است. در این حالت لایه‏های نرمی بیرون از مقعد جایی که روده بزرگ باز می‏شود،‌ حس می‌شوند که بندرت دردناک هستند و تنها در صورتی دردناک می‌شوند که لخته خونی داخل آنها تشکیل شود.

– بواسیر داخلی که در این صورت به طور شایع به صورت خوشه‏هایی اطراف دیواره کانال مقعدی بروز می‌کند. گاهی اوقات بواسیر داخلی ممکن است به بیرون رخنه کند. گاهی ناراحتی‌ها و مشکلات دیگری در این عضو مانند ترک خوردگی کانال مقعد ممکن است علائمی شبیه به بواسیر را در پی داشته باشد که مسلما برای درمان مناسب تشخیص صحیح بیماری امری ضروری است. گفتنی است که بواسیر اغلب از سن 50 سالگی شایع می‌شود و تقریبا نیمی از سالمندان با خارش، خونریزی و درد در هنگام دفع مواجه هستند که اغلب اینها نشانه‌هایی از ابتلا به بواسیر هستند. خوشبختانه در حال حاضر برای درمان این بیماری داروها و روشهای درمانی مؤثری وجود دارد و در بسیاری از موارد تنها با خود درمانی و تغییر در شیوه زندگی امکان معالجه بواسیر فراهم می‌شود.

– علائم بیماری بواسیر کدامند؟ علائم و نشانه‌های ابتلا به بواسیر معمولا به محل بروز آن بستگی دارد. شایعترین علائم بواسیر شامل خونریزی، درد، خارش‌، سوزش، ترشح‌ مخاطی‌ پس‌ از اجابت‌ مزاج،‌ وجود یک‌ برجستگی‌ در مقعد، التهاب‌ و تورم است. امکان‌ دارد خون‌ قرمز به‌ صورت‌ رگه‌هایی‌ در اجابت‌ مزاج‌ دیده‌ شود و یا به‌ دنبال‌ اجابت‌ مزاج‌ مقدار کم‌ و به‌ مدت‌کوتاهی‌ خونریزی از ناحیه مقعد مشاهده شود. همچنین گاهی اوقات این احساس ممکن است برای بیمار بروز کند که‌ پس‌ از اجابت‌ مزاج‌، راست‌ روده‌ به‌طور کامل‌ تخلیه‌ نشده‌ است که البته این‌ حالت‌ در مورد بواسیر بزرگ‌ شده بروز می‌کند. در بیشتر موارد بواسیر بدون خطر است و بجز خونریزی محدود علامت دیگری ندارد. لازم به یادآوری است که هر خونریزی از مقعد را نباید به حساب بواسیر گذاشت، بلکه توسط پزشک باید بررسی‏های لازم انجام شود تا علت اصلی خونریزی مشخص شود.

– علل شایع بروز بواسیر چیست؟ مهمترین عوامل مؤثر در ابتلا به بواسیر عبارت از وارد آمدن‌ فشار مکرر به‌ سیاهرگ‌های‌ مقعد یا راست‌ روده‌، نشستن‌ یا ایستادن‌ به‌ مدت‌ طولانی، چاقی، یبوست، کاهش توان ماهیچه‌های اطراف مقعد بویژه در سنین بالاتر و رژیم‌ غذایی‌ فاقد فیبر خوراکی است. ‌ علاوه بر اینها جراحی‌ راست‌ روده‌ یا پارگی‌ مجرای‌ تناسلی‌ به‌ هنگام‌ زایمان‌ و بخیه کردن مجدد‌ آن‌، ابتلا به بیماری‌های‌ کبدی‌، ابتلا به سرطان‌ روده‌ بزرگ‌، افزایش‌ فشارخون‌ در سیاهرگ‌های‌ دستگاه‌ گوارش، فشار آوردن به شکم موقع اسهال و مدفوع خشک و سفت از علل شایع بواسیر هستند. همچنین بسیاری از زنان در دوران بارداری دچار بواسیر می‌شوند. علاوه بر اینها فاکتورهای دیگری چون بلند کردن اشیاء سنگین، ورزش نکردن یا تمرینات ورزشی بسیار سنگین، سرفه مزمن می‌توانند موجب بروز این بیماری شوند.

– چگونه می توان از ابتلا به بواسیر پیشگیری‌ کرد؟ مهمترین نکته در زمینه پیشگیری این است که فرد به هنگام‌ اجابت‌ مزاج‌ عجله‌ نکند و در عین‌ حال‌ از زور زدن‌ و نشستن‌ طولانی‌مدت‌ در این وضعیت نیز پرهیز‌ کند. همچنین افرادی که اضافه‌ وزن‌ دارند باید وزن‌ خود را کاهش‌ دهند. فرد باید به میزان بیشتری از فیبرهای خوراکی در رژیم غذایی خود بگنجاند. تغییر شیوه تغذیه و همچنین نوع مواد غذایی که مصرف می‌شود در پیشگیری از بروز این بیماری نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. همچنین نوشیدن روزانه‌ هشت تا 10 لیوان‌ آب‌ توصیه می‌شود. به علاوه یکی دیگر از فاکتورهای مهم در امر پیشگیری ورزش کردن به طور منظم است. در مورد نوع رژیم غذایی که در این شرایط می‌تواند مؤثر و مفید باشد باید گفت که برای‌ پیشگیری‌ از یبوست‌ داشتن یک‌ رژیم‌ متعادل‌ حاوی‌ مواد غذایی‌ دارای‌ فیبر زیاد مانند سبزیجات و میوه‌های تازه به ویژه سبزیجات با برگ‌های سبز و پهن، حبوبات‌ و غلات‌ سبوس‌دار ضروریست.

– چگونه می‌توان بواسیر را درمان کرد؟ هدف از درمان این بیماری اغلب تخفیف‌ علایم‌ آن است که خود فرد مبتلا نیز می‌تواند این کار را البته پس از تشخیص صحیح بیماری به کمک پزشک انجام دهد.پیش از هر چیز به خاطر داشته باشید که هرگز به هنگام اجابت‌ مزاج‌ زور نزنید. پس‌ از اجابت‌ مزاج‌، ناحیه‌ را به آرامی‌ پاک‌ کنید. برای‌ تخفیف‌ درد، روزانه‌ چندین نوبت و هر بار به‌ مدت‌ 10 تا 20 دقیقه‌ در آب‌ گرم‌ بنشینید. همچنین می‌توانید برای‌ تخفیف‌ درد و تورم‌ ناشی‌ از وجود لخته‌ در بواسیر یا بیرون‌ زدگی‌ بواسیر، یک‌ روز در رختخواب‌ استراحت‌ کنید و به منظور کاهش تورم روی‌ ناحیه‌ کیسه‌ یخ‌ بگذارید. همواره ناحیه اطراف مقعد را پاکیزه نگه دارید. می‌توانید روزانه دوش بگیرید و در حین حمام به آرامی با آب گرم اطرا ف مقعد را تمیز کنید. استفاده از صابون لازم نیز و حتی ممکن است که مشکل را تشدید کند. خشک کردن ناحیه با یک سشوار با حرارت ملایم پس از حمام کردن می‌تواند رطوبت را به حداقل برساند از دستمال توالت خشک استفاده نکنید بلکه در حوله یا دستمال توالت مرطوب پس از هر با اجابت مزاج و شستشو استفاده کنید. برای‌ درد خفیف‌، خارش‌، یا کاهش‌ تورم‌، می‌توان‌ از داروهایی‌ که‌ اختصاصاً برای‌ تخفیف‌ علایم‌ بواسیر ساخته‌ شده‌اند مانند پمادهای آنتی هموروئید استفاده‌ کرد. اگر علایم‌ بواسیر به‌ هنگام‌ حاملگی‌ رخ‌ دهند، از پزشک‌ خود در مورد داروهای‌ مناسب‌ که‌ در حاملگی‌ مشکلی‌ ایجاد نکند کمک بگیرید. اگر نیاز به‌ استفاده‌ از مسهل‌ باشد، از نرم‌کننده‌های‌ اجابت‌ مزاج‌ استفاده‌ کنید که این مورد هم بهتر است با مشورت پزشک صورت گیرد. برای تسکین درد می‌توانید از مسکن‌های خوراکی مانند استامینوفن، تیلنول، آسپرین، ایبوبروفن، ادویل، موترین و سایر مسکن‌ها مصرف کنید. این اقدامات می‌تواند علائم را کاهش دهد اما باعث از بین رفتن بواسیر نمی‌شود به همین دلیل بهترست که اگر پس از چند روز معالجه بهبودی حاصل نشد به پزشک مراجعه کنید. اما چنانچه در همان آغاز بیماری علائم شدید از جمله درد و خونریزی شدید داشتید باید زودتر با پزشکتان تماس بگیرید. در مواردی‌ که‌ این روشها کارآیی نداشته باشند، امکان‌ دارد نیاز به‌ جراحی‌ وجود داشته‌ باشد. روش‌های‌ مختلفی برای درمان وجود دارد که عبارت از بستن‌ یک‌ باند لاستیکی‌ در قاعده‌ بواسیر، اسکلروتراپی‌ (تزریق‌ مواد شیمیایی‌ برای‌ بسته‌ شدن‌ سیاهرگ‌ها و تشکیل‌ بافت‌ جوشگاهی‌)، جراحی‌ با سرما (یخ‌ زدن‌ بواسیر با نیتروژن‌ مایع‌)، انعقاد بواسیر (با اشعه‌ مادون‌ قرمز یا لیزر) و یا در آوردن‌ بواسیر است.

– تشخیص قطعی بواسیر چگونه امکان‌پذیر است؟ برای‌ تشخیص‌ قطعی‌ ممکن‌ است‌ از روش‌هایی از جمله آندوسکپی‌ به معنای مشاهده وضعیت مقعد به کمک‌ یک‌ لوله‌ کوتاه‌ به‌ نام‌ آندوسکپ‌ که وسیله‌ای‌ لنزدار و دارای‌ یک‌ منبع‌ نورانی‌ در سر آن‌ است‌ و یا پروکتوسکپی‌ به معنای مشاهده راست‌ روده‌ و قسمت‌ پایینی‌ روده‌ بزرگ‌ یا وسیله‌ای‌ به‌ نام‌ پروکتوسکپ‌، که‌ وسیله‌ای‌ اپتیک‌ و دارای‌ یک‌ منبع‌ نورانی‌ در سر آن‌ است‌، استفاده شود. بواسیر معمولاً با مراقبت‌ مناسب‌ خوب‌ می‌شود، اما علایم‌ آن ممکن‌ است‌ کم یا زیاد شود به این معنی که گاهی بواسیر ممکن‌ است‌ پس‌ از یک‌ دوره‌ یبوست‌ دوباره‌ بروز کند. این بیماری ممکن است عوارضی از قبیل کم‌خونی از نوع ‌ فقر آهن‌ در نتیجه خونریزی‌ زیاد، درد شدید در اثر وجود لخته‌ خون‌ در بواسیر و نیز عفونت‌ یا زخم‌ شدن‌ بواسیر در پی داشته باشد. لازم به یادآوری است که برای انجام فعالیت‌های جسمی بویژه ورزش کردن در زمان ابتلا به این بیماری محدودیتی‌ وجود ندارد بلکه عملکرد روده و در واقع تمام نقاط بدن در نتیجه فعالیت جسمانی‌ مناسب‌ بهبود پیدا می‌کند. وجود بواسیر به تنهایی بیماری تلقی نمی‏شود و عوارض آن نیز خطرناک نیست. این مشکل موضعی است و تأثیری روی سایر اندام‏ها و قسمت‏های دیگر بدن ندارد. مسئله مهم شباهت برخی علائم آن مثل خونریزی از مقعد با بیماری‏های خیلی جدی مثل پولیپ یا سرطان روده بزرگ است. اغلب بیماران علت مشاهده کمی خون در مدفوع را بواسیر می‌دانند، در حالی که ممکن است علت خونریزی پولیپ و یا سرطان روده بزرگ باشد. به همین دلیل پس از مشاهده خون در مدفوع برای اولین بار لازم است با پزشک مشورت کرد و درصورت لزوم برای بررسی کامل روده بزرگ کولونوسکوپی انجام داد.
روشها و مکانهای بد برای غذاخوردن
ضرب المثلی هست که میگوید : نوع غذای هر شخص، تعیین کننده شخصیت اوست، اما تنها آنچه میخورید اهمیت ندارد بلکه چگونه غذا خوردن نیز نقش مهمی در بهبود گوارش ایفا میکند.
میز کار، اتوموبیل، کاناپه و حتی تختخواب تنها چند نمونه انگشت شمار از مکانهایی هستند که هنگام پر بودن برنامه کار و زندگی یا تنها از روی عادت و تنبلی، برای غذا خوردن مورد استفاده قرار میگیرند. اماترجیح دادن هریک از این مکانها به میز غذا خوری میتواند در رژیم غذایی شما تاثیری منفی گذاشته و تصمیم نادرستی محسوب شود زیرا مکانهایی که برای غذا خوردن انتخاب میکنیم، یکسان آفریده نشده اند. باید بدانید که بسیاری از روشهای غذا خوردن میتواند به سوء هاضمه و اضافه وزن منجر شود و ما در اینجا به بدترین آنها اشاره کرده ایم.
آشپزخانه: با وجود اینکه آشپزخانه بهترین جا برای ذخیره و تدارک غذاست، اما برای غذا خوردن مکانی وحشتناک است. خوردن مواد غذایی در حالی که جلوی یخچال یا کنار اجاق گاز ایستاده ایم و در حین انتخاب یا تهیه غذا چیزی میخوریم، بدون توجه و برنامه ریزی مقدار زیادی کالری مصرف میکنیم. حتی ایستادن در کنار سطل آشغال هم میتواند به خرده خوری منجر شود. به گفته کارشناسان مادرانی هستند که هنگام دور ریخن محتوای ظروف در سطل زباله، به خاطر صرفه جویی یا اینکه تصور میکنند “حیف است” بسیاری از مواد غذایی باقیمانده در ظروف فرزندان خود را میخورند.
در محل کار: خوراکیهای موجود در محل کار معمولا از نوع پر کالری و شیرین هستند. یا مقداری بیسکوییت و شیرینی همراه با چای سرو میشود یا همه کم و بیش از این نوع خوراکیها همراه دارند. مراقب باشید که این تنقلات مجانی، بدون کالری نیستند. یک دونات یا پیراشکی 200 کالری و یک مشت پر از بادام زمینی 117 کالری دارد که برای سوزاندن آن به 13 تا 15 دقیقه دویدن بر روی تردمیل نیاز است! هرچه محل نشستن ما به خوراکیهای مجانی ارایه شده در محل کار بیشتر باشد، مقدار کالری بیشتری هم دریافت خواهیم کرد زیرا بدون اندکی تفکر و زحمت از جا برخاستن، میتوانیم یک شکلات برداریم و نوش جان کنیم.
با شتاب و فوری:با عجله غذا خوردن ممکن است کمک کند که به موقع در جلسه حاضر شوید، اما اگر این روش به صورت عادت در بیاید، تعدادی اثر منفی نیز دربر خواهد داشت. در یک تحقیق، از شرکت کنندگان خواسته شد که یک بشقاب پر پاستا را به سرعت بخورند. این افراد در مدت 9 دقیقه 646 کالری وارد بدن خود کردند. افرادی که قرار بود این مقدار پاستا را کند و با حوصله صرف کنند، در مد 29 دقیقه 579 کالری مصرف کردند- 67 کالری کمتر در مقابل 20 دقیقه طولانی غذا خوردن. هنگامی که سریع غذا میخوریم، فرمان سیری مدتی پس از انباشته شدن معده از غذا به مغز میرسد و این، موجب پرخوری میشود. از طرفی این کار مشکلات متعدد گوارشی نیز درپی خواهد داشت.
غذا خوردن در تاریکی: تحقیق نشان میدهد افرادی که مستعد افراط در خوردن هستند، بیش از هرچیز به خوردن در فضای نیمه تاریک علاقه دارند. بودن در تاریکی موجب میشود که کمتر در مقابل خوردن مقاومت نشان داده و به خیال خود “دیده نشویم”! امکان اینکه این افراد نیمه های شب به سراغ یخچال رفته و یک تکه کیک بخورند بسیار بیشتر از آن است که همین کیک را در نور روز میل کنند.
کم جویدن غذا:از دوران قدیم تا امروز که تحقیقاتی وسیع در این زمینه انجام شده است، بر خوب جویدن غذا تاکید شده است. اینکار چند حسن بزرگ دارد: به هضم راحتتر غذا کمک کرده، از ایجاد گاز معده، نفخ شکم و سوزش معده جلوگیری میکند. خوردن آهسته و آگاهانه غذا موجب میشود که از طعم غذا بیشتر لذت ببریم. هنگامی که تکه های بزرگ غذا را فرو میدهیم، خرد شدن و تجزیه مواد غذایی بسیار مشکل میشود در حالی که جویدن کافی، سطح تماس مواد غذایی با آنزیمها و شیره معده را افزایش میدهد. اما جویدن کافی چقدر است؟ غذا بسته به اینکه تا چه حد نرم یا سخت باشد، باید حدود 25 مرتبه یا به حدی جویده شود که تقریبا به خمیر تبدیل شود.
در رستوران:خوردن در رستوران، کیف پول شما را لاغر و دور کمرتان را چاق میکند. یک تحقیق گسترده، رابطه مستقیم میان غذا خوردن مکرر در رستوران با میزان بالای چاقی مفرط، چربیهای انباشته در بدن و افزایش شاخص حجم بدن را به اثبات رسانده است. زنانی که در هفته بین 6 تا 13 مرتبه در رستوران غذا میخورند، هر روز به طور متوسط 290 کالری اضافه مصرف میکنند. با خوردن غذای خانگی کمتر کالری مصرف کرده و پول کمتری را به باد دهید.
در مقابل صفحه نمایش: این صفحه چه تلویزیون باشد چه مانیتور کامپیوتر، خوردن غذا یا خوراکیهای تفریحی در مقابل آن کار درستی نیست. خوردن در مقابل صفحه نمایش، بدون فکر انجام میشود و یکی از عوامل اصلی ایجاد چاقی مفرط به خصوص در کودکان و نوجوانان است. روش اصلی کنترل غذا خوردن، دور بودن از عواملی است که حواس را از خوردن پرت میکند. شما چه در مقابل تلویزیون غذا بخورید یا پشت تلفن، در حال مطالعه و یا سر میز کار، همه به یک نتیجه منتهی خواهند شد: شما بر روی فعالیتی غیر از خوردن متمرکز شده اید و طعم و بافت غذا را حس نمیکنید. بهترین و ساده ترین راه، چیدن یک سفره ساده بر سر میز غذاخوری، نشستن و غذا خوردن است.
تقویت حافظه

آیا اخیرا فراموش می کنید , دسته کلید خود را کجا گذاشته اید؟ داخل اتاق میشوید بدون اینکه بدانید برای چه کاری به آن سمت میروید؟
آیا بعد از ریختن چای در استکان قوری را در یخچال می گذارید؟ شماره تلفن منزل خود را فراموش می کنید ؟
نگران نباشید! متخصصان معتقدند که استرس های روزمره تا حدی مغز انسان را تحت تاثیر قرار می دهند که کم حافظگی را به وجود می آورد.
روانشناسان در این زمینه تو صیه می کنند که :
١. موز بهترین دوست حافظه : ویتامین B بهترین تغذیه حافظه است و موز دارای این منبع غنی میباشد.
٢. مهربانی با خویشتن : انجام کارهای مورد علاقه مانند خریدن یک شاخه گل , کتاب رمان, ملاقات دوستان قدیمی و …….. باعث افزایش ترشح هورمون ” دوپامین ” می شود که احساس خوبی را در فرد به وجود می آورد و این افزایش تاثیر مثبتی بر سلسله اعصاب و آن بخش از مغز که مسوول حافظه است میگذارد.
٣. قدم بزیند : زنان یا مردانی که درروز به طور مرتب قدم می زنند بسیار کمتر دچار فراموشی میشوند . چرا؟ تحقیقات نشان داده است که فعالیت ,ارتباط مغزی را در بخشی که ذهن مسوول حافظه است گسترش می دهد.
٤. غذای سس دار نخورید : بر اساس تحقیقات انجام شده برروی عادات غذایی بیش از ٨ هزار نفر , استفاده از این نوع سس ها و غذاهای سویا دارباعث کاهش قدرت حافظه می شود. علت آن است که یک ماده شیمیایی موجود در این نوع سس ها و سویا که گفته می شود ضد سرطان و بیماری قلبی است دقیقا عکس این خواص را در مورد حافظه با خود دارد. با این حال یک بار خوردن آن در هفته چندان مشکلی ندارد!
٥. خواب به موقع : یک استراحت خوب مغز می تواند اطلاعات بیشتر و بهتری را به حافظه شما باز گرداند تا مغزی که تمام روز را بدون استراحت گذرانده باشد .
٦. بیشتر به خودتان برسید : تحقیقات نشان می دهد افرادی که رژیم های غذایی بسیار کم کالری در برنامه روزانه خود دارند نه تنها پروسه اطلاع رسانی را بسیار کند انجام می دهد بلکه از دیگر افراد هم سن و سال خود که این رژیم را ندارند نیز کمتر قادر به استفاده از حافظه خود می باشند.
لذا به فکر خود باشید و رژیم های غیر موجه را فراموش کنید.
٧. چای گیاهی بنوشید : آهن برای عملکرد صحیح حافظه ضروری است و نوشیدنی های کافئین دار به علت دارا بودن موادی به نام ” تانن ” ( اسید تانیک) که ٧٥ درصد آهن موجود در بدن را از بین می برند باعث اختلال در حافظه می شود .
٨. خوردن قند و شکر مصنوعی را کاهش دهید : این امر ممکن است در کاهش وزن به شما کمک کند اما نوشیدن بیش از یک یا دو نوشیدنی رژیمی در طول روز حافظه دراز مدت شما را تخریب می کند . خوشبختانه تاثیرات منفی این مسئله دائمی نیست و شما به راحتی می توانید با قطع مصرف شیرینی های مصنوعی مجددا حافظه خود را اصلاح کنید.
ورزش بانوان

از آنجا که برروی ورزشکاران زن تحقیقات دقیق و گسترده ای صورت نگرفته است،یک اتفاق نظر کلی در مورد سطح عملکرد آنها وجود ندارد.وجود اختلافات فیزیولوژیک و نیز ساختاری بین جنس زن و مرد هم مزید بر علت شده است.اما با توجه به آنچه که تا به امروز میدانیم،به تعدادب از خصوصیات و ویژگی های جنس مونث در ارتباط با ورزش و فعالیت بدنی اشاره میکنیم.اگر چه بر اساس نظر سنجی ها،اکثر ورزشکاران زن معتقد به افت عملکرد بدنی در جریان دوران قاعدگی هستند،اما از لحاظ فیزیکی زنان بوده اند که در طی زمان قاعدگی قادر به شکستن رکورد های جهانی شده اند.فعالیت ورزشی شدید باعث کاستن سطح استروژن خون میشود،اما لزوماً روی سطح عملکرد بدنی اثری نمی گذارد.در تمرینات با شدت برابر،اختلافی در میزان بروز آسیبهای ناشی از ورزش در زن ومرد دیده نمیشود.

قرص های ضد بارداری احتمالاً سبب تغییرات چشمگیر فیزیولوژیک در بدن زن می شوند،اما تاثیر عمده ای روی عملکرد فرد نخواهند گذاشت.حاملگی در 2 تا 3 ماه اول،اثر منفی روی عملکرد نمی گذارد.لابد میدانید در المپیک سال 1956 ملبورن،3 تن از برندگان مدال طلا حامله بودند.حتی بعد از طی حاملگی اگر وضعیت جسمی و شکل پیش از حاملگی زن بازگردد،مشکلی در رقابتهای ورزشی نخواهد داشت.ورزش سبب بهبود دانسیته(تراکم)استخوانی زنان نمیشود بلکه فقط سبب حفظ آن میگردد.در صورت مصرف مقادیر کافی کلسیم،ورزش احتمالاً در شکل گیری استخوانهای قویتر کمک خواهد کرد.هیچ محدودیت سنی برای شرکت در ورزشهای استقامتی وجود ندارد.حتی زنان80 ساله هم توانایی شرکت منظم در دوهای ماراتن را دارند،گرچه که مدت زمان طی شده بیشتر خواهد بود.دقیقاً معلوم نیست که آیا زنان سریعتر می دوند یا مردان،فقط می دانیم که در ازای هر دهه عمر،زنان توانایی سرعت بخشی در دویدن به میزان 14 متر در دقیقه دارند.در حالیکه این رقم برای مردان 7 متر در دقیقه است البته با توجه به اختلافات فیزیکی به نظر نمیرسد که زنان توانایی غلبه بر مردان در مسافتهای کوتاه را داشته باشند.اما عکس این موضوع در دوهای در مسافت طولانی صدق می کند که به نظر میرسد به علت چربی بالاتر موجود در بدن زنان است که به عنوان منبع انرژی عمل میکند.به علاوه تعریق ران در دماهای بالاتر بدنی،سبب حفظ و نگهداری بیشتر آب بدن خواهد شد.

آیا بین مردان و زنان ورزشکار اختلافات فیزیولوژی وجود دارد؟ بله این اختلافات در زمینه سیستم اسکلتی و عوامل بیومکانیکی نمود دارند.ورزشکاران زن بطور معمول(ولی نه همیشه)کوچکتر و کوتاهتر بوده،لگنی پهن تر دارند،زانوها به داخل متمایل شده و ساق پاها انحنای کمتری دارند.این خصوصیات از جمله مواردی است که احتمال ایجاد بعضی از آسیبها مانند دردهای کشککی-رانی را بالا میبرد.ورزشکاران زن درصد بالاتری از چربی بدن داشته و حدود30 درصد قدرت عضلانی کمتری نسبت به مردان دارند که خصوصاً مربوط به اندام فوقانی است.اما در هر صورت به رشته ورزشی خاص است تا اینکه جنسی خاص عاملشان باشد.

آیا ورزش کردن برای زنان سودمند است؟تمرینات منظم ورزشی دارای فواید مشابهی در زنان و مردان است.یعنی کاهش فشار خون،پایین آوردن تعداد ضربان قلب و افزایش ظرفیت هوازی همراه با کاهش درصد چربی بدن،تمام تمام موارد فوق به پیشگیری از آترواسکلروز و بیماریهای قلبی کمک میکنند.به علاوه ورزشهای توام با اعمال وزن روی بدن،سبب تقویت استخوانها و جلوگیری از پوکی استخوان می شوند.

در چه مواردی بانوان نباید ورزش کنند ؟زمانی تصور میشد که ورزش شدید به سیستم تولید مثل زنان آسیب وارد میکند.در ضمن عقیده داشتند که زنان خصوصاً در جریان عادت ماهیانه نباید ورزش کنند.امروزه خلاف هر دوی این موارد ثابت شده است.

اثرات ورزش روی قاعدگی – ورزشکاران زن مستعد اختلالات قاعدگی از جمله تأخیر در شروع آن،فقدان اولیه و ثانویه  ،افزایش فاصله بین دو سیکل قاعدگی و فقدان تخمک گذاری می باشند.مثلاً فقدان قاعدگی در 3 تا 5 درصد کل جمعیت رخ میدهد اما در 15تا60 درصد زنان ورزشکار مشاهده میشود.از جمله علل آن وزن پایین بدن،از دست دادن سریع وزن،شروع سریع ورزشهای سنگین،تغذیه ناکافی در مقایسه با احتیاج به انرژی و وجود استرس های فیزیکی و روانی است.

خطر فقدان قاعدگی در چیست؟در صورت فقدان قاعدگی به مدت طولانی،خطر کاهش دانسیته استخوانی و ایجاد پوکی استخوان زودرس وجود دارد.به نظر میرسد سایر اختلالات قاعدگی ناشی از ورزش هم در کاهش دانسیته استخوان در دراز مدت موثر باشند.فقدان هورمون استروژن،لااقل به صورت تئوریک سبب بالا رفتن چربیهای خون و ایجاد آتروسکلروز زودرس میشود.پس درمان مناسب اختلالات قاعدگی اهمیت بسزایی دارد.

بهترین راه جلوگیری از حاملگی در یک زن ورزشکار در سنین باروری چیست؟در کل روشهای متعددی برای جلوگیری از بارداری وجود دارد.یکی از قابل پذیرش ترین این روشها،استفاده از قرصهای ضدبارداری است که با توجه به نسل جدید آنها که دارای تعادل مناسبی از هورمونهای استروژن و پروژسترون است،دارای عوارض کمتری میباشند.از جمله فواید دیگر آنان میتوان به رفع علائم دردناک پیش از شروع قاعدگی،کاهش آنمی فقر آهن،ضایعات خوش خیم پستانی، بیماریهای التهابی لگن،کیستهای تخمدانی و رماتیسم مفصلی اشاره کرد.به هر حال در صورت نیاز،از طریق مشاوره با پزشک نوع و نحوه مصرف دارو معلوم خواهد شد.

فواید  فعالیت بدنی و ورزش در یک زن باردار – انجام تمرینات منظم بدنی در طی حاملگی سبب بهبود خواب،بالا رفتن حس اعتماد به نفس،کاهش شدت و یا بروز درد کمر و وریدهای واریسی،جلوگیری از افزایش بیش از حد وزن و حفظ سطح آمادگی بدنی مادر میشود.اگرچه از لحاظ تئوریک،ورزش شدید در جریان حاملگی میتواند سبب ایجاد آسیب هایی به نوزاد و یا مادر شود.با توجه به تحقیقات انجام شده لزومی به کاهش شدت ورزش در زن باردار حس نمی شود.

چه ورزشهایی در یک حاملگی سالم و بی خطر توصیه میشوند؟از انجام چه ورزشهایی باید خودداری کرد؟آیا شکل ورزش برای تمام زنان باردار یکسان است؟در جریان حاملگی،ورزشهای با شدت کم تا متوسط انجام میشود.ورزش منظم(حداقل 3 بار درهفته)به شکلهای مقطع ترجیح داده میشود. بعد از سه ماه اول حاملگی از ورزش در حالت خوابیده به پشت خودداری ورزند.چرا که این حالت سبب کاهش برون ده قلبی در بعضی زنان میشود.در ضمن دوره های طولانی مدت ایستادن هم توصیه نمیشود. در صورت احساس خستگی باید ورزش را قطع کنند.اصولاً فعالیت تا حدی توصیه میشود که به خستگی نیانجامد.ورزشهای بدون وزنه مثل دوچرخه سواری و شنا با حداقل خطر آسیب به مادر و جنین همراه بوده و میتوانند تا پایان دوران حاملگی ادامه یابند. انجام هر گونه ورزش که با خطر برخورد ضربه و آسیب به شکم هر ماه باشد،ممنوع است.خصوصاً در سه ماه آخر حاملگی،با توجه به وزن رحم حامله و نیز اضافه وزن،مادر باید مراقب از دست دادن تعادل بدن،ناشی از تغییر در محور ثقل باشد. باید رژیم غذایی مناسب در جریان حاملگی و ورزش تأمین شود،به علاوه تأمین آب مورد نیاز بدن داراری اهمیت است. ورزشهای دوران حاملگی وابسته به وضعیت هر فرد تفاوت خواهد کرد.نوع این ورزشها بسته به سطح آمادگی بدنی قبلی خانم باردار،وضعیت پزشکی وی،در دسترس بودن وسایل تمرینی و ترجیح خود وی است.

قطع ورزش در صورت وجود هر یک از علائم زیر توصیه میشود:تنگی نفس،سردرد،ضعف عضلانی،تهوع،خستگی،درد قفسه سینه،درد پشت،درد لگن،اشکال در راه رفتن،کاهش فعالیت جنین،انقباضات متوالی رحم،خونریزی از واژن و ترشح مایع آمنیوتیک.

منع مطلق انجام ورزش در حین حاملگی شامل موارد زیر است:خونریزی های اخیر رحمی، دیسترس جنینی،بیماریهای قلبی،سابقه سقط یا زایمان زودرس(بیش از یکبار)،فشار خون حاملگی دیابت و بیماری کلیوی کنترل نشده،پارگی اخیر پرده ها.  از شیرجه زدن در آب،رفتن به مکانهای با ارتفاع زیاد و اکسیژن کم،شنا در آب بسیار گرم یا بسیار سرد و اسکی روی آب نیز خودداری شود. ( پایگاه اطلاع رسانی پزشکان )
موها چرا می‌ریزند؟

ریزش موی شدید تأثیر عمیقی بر زندگی افراد می‌گذارد چون نه تنها از لحاظ زیبایی نامطلوب است بلکه باعث می‌شود اعتماد به نفس فرد از بین برود.
همین الان اگر می‌توانستید نگاه دقیقی به کله خودتان بیندازید، می‌دیدید که حدود 90 درصد موهای سر دایماً در حال رشد هستند (که این مرحله حدود 2 تا 6 سال طول می‌کشد) و 10 درصد موها هم در مرحله استراحت قرار دارند که (آن هم بین 2 تا 3 ماه به طول می‌انجامد) در نهایت، موها در انتهای مرحله استراحت خود می‌ریزند. ریزش حدود 50 تا 100 تار مو در روز طبیعی است و سپس موی جدیدی از همان فولیکول جایگزین موی ریخته‌شده می‌شود. موی سر حدود یک سانتی‌متر در ماه رشد می‌کند.
یک راه ساده و عملی که افزایش ریزش مو و نیز شدت آن را نشان می‌دهد، کشیدن مو است. در این روش یک دسته مو که شامل حدود 50 الی 100 تار مو می‌شود را در دست می‌گیریم و به ملایمت می‌کشیم. اگر فرد روز قبل استحمام نکرده باشد در حالت طبیعی حداکثر 4 تا 5 تار مو کنده می‌شود، اگر تعداد موهای کنده شده بیش از این مقدار باشد می‌توان گفت ریزش مو غیر طبیعی است.
مو از موادی مشابه مواد ناخن انگشتان ساخته شده است. بنابراین همین اول کار می‌شود فهمید که خوردن مقادیر کافی پروتئین مانند گوشت، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ، پنیر، حبوبات وغلات برای داشتن موی سالم ضرورت دارد. بعضی از عللی که سبب ریزش مو می‌شوند (مثل عوامل ژنتیکی)، غیر قابل تغییرند؛ ولی مسائل دیگری مثل رژیم غذایی نامناسب به راحتی قابل اصلاح است. در واقع عوامل تغذیه‌ای و شیوه زندگی نقش کلیدی در ریزش مو دارند.
موها چرا می‌ریزند؟
زایمان – زنان در هنگام بارداری موی سرشان زیاد می‌ریزد. ولی پس از زایمان مو وارد مرحله استراحت می‌شود و در طی 2 تا 3 ماه بعد از زایمان ریزش موی آن‌ها افزایش می‌یابد.
بیماری‌ها – 4 هفته تا 3 ماه بعد از تب طولانی یا عفونت شدید، ریزش مو زیاد می‌شود. بیماری‌های غدد درون‌ریز (هورمونی) مانند دیابت کنترل‌نشده یا بیماری‌های تیرویید (پرکاری و کم‌کاری تیرویید) نیز باعث ریزش مو می‌گردند. بیماری‌های کلیوی و کبدی و بیماری لوپوس نیز سبب ریزش مو می‌شوند. اختلال تعادل هورمونی که در سندرم تخمدان پلی‌کیستیک شاهد آن هستیم هم می‌تواند در زنان و دختران جوان سبب ریزش مو ‌شود.
داروها- داروهایی مانند ایزوترتینوئین (برای درمان آکنه)، لیتیوم (برای درمان اختلال دوقطبی در روان‌پزشکی) و قرص‌های لاغری که دارای آمفتامین هستند باعث ریزش مو می‌شوند.
داروهای شیمی‌درمانی، شناخته‌شده‌ترین داروهایی هستند که باعث ریزش مو می‌شوند و 1 تا 3 هفته پس از شروع شیمی‌درمانی اثر می‌کنند. بیمار ممکن است تا 90 درصد موی خود را از دست بدهد ولی پس از درمان رشد مو دوباره آغاز می‌شود. بعضی از سرطان‌ها مانند لوسمی و لنفوم حتی قبل از شروع درمان سبب ریزش مو می‌شوند. داروهای رقیق‌کننده خون (ضد انعقادها) و داروهای ضد افسردگی و مصرف زیاد ویتامین A نیز ریزش مو را افزایش می‌دهند. قرص‌های ضد بارداری (شروع یا قطع مصرف آن‌ها) نیز سبب ریزش مو می‌شوند.
عفونت قارچی- در این بیماری که از قدیم به کچلی معروف بوده‌، نواحی کوچکی از پوسته‌ریزی بر پوست سر مشاهده می‌گردد. موهای شکسته‌شده، قرمزی، التهاب و حتی خونریزی‌های کوچکی در این ناحیه دیده می‌شود. این بیماری مسری بیشتر در کودکان شایع است و با درمان خوراکی بهبود می‌یابد.
استرس‌های بزرگ- بعضی اتفاقات و استرس‌های عمده می‌توانند به طور موقت چرخه رشد مو را تغییر دهند. به عنوان مثال استرس و زایمان و جراحی یا بیهوشی می‌توانند چرخه رشد مو را موقتاً متوقف کنند و معمولاً شخص تا چند ماه متوجه ریزش موی خود نمی‌شود. این نوع از ریزش مو خودبه‌خود اصلاح می‌گردد.
آلوپسی آره‌آتا- یک بیماری خود‌ایمنی است که در آن فولیکول‌های مو توسط سیستم ایمنی خود شخص تخریب می‌شوند (در بیماری‌های خودایمنی، سیستم ایمنی به طور اشتباه، سلول‌ها و بافت‌های سالم شخص را مورد حمله قرار می‌دهد) و سبب ریزش موی سر یا حتی ریزش مو در جاهای دیگر بدن می‌شود. معمولاً آلوپسی آره‌آتا از یک یا چند لکه کچلی کوچک و گرد بر روی پوست سر شروع می‌شود و می‌تواند به سمت ریزش کامل مو پیشرفت کند، گرچه این اتفاق بسیار نادر است. این بیماری در هر دو جنس و در هر سنی دیده می‌شود. گاهی پس از 6 ماه تا 2 سال مو‌ها مجدداً رشد می‌کنند.
تریکوتیلومانیا- یک اختلال روانی است که شخص مرتب موی خود را می‌کشد که نتیجه آن لکه‌های بدون مو روی سر خواهد بود. به مرور مناطق کچلی و موهای آسیب‌دیده با طول‌های مختلف دیده می‌شود. افرادی که دچار تریکوتیلومانیا هستند معمولاً نیاز به مشاوره با روان‌پزشک یا روانکاو دارند.
مواد آرایشی و آرایش نامناسب مو- فر، رنگ، دکلره و صاف کردن مو سبب آسیب‌هایی مانند شکسته شدن و ریزش موقتی مو می‌شود. سفت بستن مو به نحوی که باعث ایجاد کشش بر روی سر شود می‌تواند آلوپسی کششی ایجاد کند که اگر این نحوه بستن مو ادامه یابد باعث آسیب فولیکول‌های مو و در نتیجه کچلی دایم می‌شود. شامپوی بد، سشوار کردن بیش از حد و برس زدن نامناسب مو هم از جمله علل دیگر ریزش مو هستند.
تغذیه نامناسب- یکی از علل ریزش مو مصرف ناکافی پروتئین، ویتامین و مواد معدنی مورد نیاز است. کم‌خونی فقر آهن نیز اغلب سبب ریزش مو می‌شود. توضیحات کامل در این باره را در قسمت تغذیه‌ای همین مقاله بخوانید.
ریزش موی مردانه و مشکلات هورمونی- شایع‌ترین علت ریزش در مردان آلوپسی آندروژنیک است که به آن ریزش مو با الگوی مردانه گفته می‌شود. عوامل مختلف هورمونی و ژنتیکی در این وضعیت نقش دارند. در بعضی از مردان این ریزش مو از سنین نوجوانی آغاز می‌شود. همچنین در مردانی که از هورمون‌هایی مانند تستوسترون برای تناسب اندام استفاده می‌کنند نیز این نوع ریزش مو به وجود می‌آید. تحقیقات اخیر نشان می‌دهند هورمون مردانه‌ای به نام دی‌هیدروتستوسترون (DHT) که از تستوسترون ساخته می‌شود به فولیکول مو می‌چسبد و تحریک‌کننده اصلی ریزش مو است. DHT باعث می‌شود که فولیکول‌ها سریع‌تر وارد مرحله استراحت شوند و در نتیجه موهایی که از این فولیکول‌ها تولید می‌شوند در هر چرخه رشد نازک‌تر و نازک‌تر می‌گردند. گرچه ریزش مو برای بسیاری از مردان اهمیت دارد، در زنان مسأله‌ای بسیار جدی‌تر است. ریزش موی سر در زنان معمولاً در حدود 30 سالگی آغاز می‌شود و حدود 40 سالگی قابل رؤیت است و پس از یائسگی نیز میزان آن بیشتر می‌شود و معمولاً به صورت نازک شدن تمام موها است، نه به صورت یک منطقه بدون مو بالای سر. خط رویش مو در زنان نیز در طی عمر پسرفت می‌کند.
شایع‌ترین نوع ریزش مو در زنان هم به علت تغییرات هورمونی است. ریزش موی زنان ندرتاً به علل ژنتیکی است و بیشتر به علت اختلال تعادل هورمون‌ها و سایر تغییرات هورمونی، یائسگی (که زنان حدود 20 درصد موی سر خود را در این دوران از دست می‌دهند) یا داروهای ضد بارداری است.
ژنتیک و جنسیت – برای این دو تا عامل هیچ کاری نمی‌شود کرد. ژنتیک مخصوصاً برای آقایان، حرف اول را در ریزش مو می‌زند. یک فرضیه جدید معتقد است که اختلاف بین زنان و مردان در ریزش مو به خاطر زاویه فولیکول‌ها و تجمع سبوم است. زاویه رویش مو در پوست سر زنان اجازه می‌دهد که سبوم (روغنی که توسط پوست سر ساخته می‌شود) حرکت کند در حالی که زاویه موها در مردان به نحوی است که باعث تجمع سبوم می‌شود.
اکثر پزشکان عقیده دارند که اگر پوست سر شما چرب و موهای شما در حال نازک شدن هستند، شامپوی مرتب لازم است، زیرا می‌تواند سبب کاهش سبوم گردد. سبوم دارای میزان زیادی تستوسترون و DHT است که می‌توانند دوباره وارد پوست شوند و بر فولیکول مو تأثیر بد بگذارند
راز جوان ماندن

امروزه پژوهشگران بر این باورند، اگر انسان سلامت روانی و جسمانی خود را حفظ کند، عمرش طولانی تر می شود. در این راستا افزون بر نقش مخرب معضلات روانی بر زندگی انسانها از کارافتادن “غدد داخلی بدن “، “تصلب شرائین “، “چاقی “، “اختلال در روند عادی گلبولهای خون و سیستم های دفاعی بدن “، “عدم تحرک ” و مهمتر از همه “پرخوری ” و “کم خوری ” از عوامل عمده پیری زودرس می باشند. بنابراین یکی از عواملی که می تواند در سلامت انسانها نقش اساسی داشته باشد، تغذیه مناسب و کافی است . تغذیه صحیح این امکان را به بدن می دهد تا از طریق جذب ویتامین ها، املاح معدنی و مواد مورد نیاز نه تنها انسان جوانی و نشاط خود را حفظ کند بلکه عمر طولانی تری را داشته باشد.

برخی از افراد عقیده دارند طول عمر نتیجه کم فکر کردن و آسودگی خاطر است ! در حالی که بررسی انجام شده نشان می دهد در میان اشخاص تحصیل کرده ، افراد مسن و سالخورده زیادی دیده می شوند.! عده ای دیگر سختی ها و مشکلات روزگار را علت کوتاهی عمر می دانند. اگر از این اشخاص سئوال نمائید چرا به این زودی پیر شده اید؟! بدون تأمل می گویند “سختی های زندگی ” آنها را پیر نموده است ! اما چنین برداشتی از زندگی درست نیست زیرا مصائب روزگار برای همه انسانها در شکل های متفاوت وجود دارد و به عنوان بخشی از عوامل محرک تلاش انسانها برای ادامه زندگی تا آخر عمر آنها وجود خواهد داشت . بنابراین مشکل این افراد ریشه در ساختار فکری آنها دارد. این اشخاص در ذهن خود تلقین های منفی می پرورانند و بر این باورند که همه مشکلات دنیا برای آنها آفریده شده است ! و بجای این که با تکیه بر جنبه های مثبت زندگی امیدوار باشند و در حل مشکلات خود صبرواستقامت در پیش گیرند و به همت تلاش مستمر و فکر صحیح برمعضلات فائق آیند،معمولاً احساس ضعف و ناامیدی بر آنها غلبه می نماید و با از دست دادن روحیه خود پیری زودرس به سراغشان می آید! در این راستا پژوهشگران افراد را از نظر طول عمر به دو گروه طبقه بندی می نمایند. نخست افرادی که تنوع غذائی دارند. این اشخاص از روغن زیتون ، پیاز، سیر، انواع سبزیجات ، میوه ها و گوشت بدشان نمی آید. این گروه از انسانها اگر پرخور نباشند و به اندازه کافی ورزش نمایند جزء سالمترین افراد خواهند بود و به تبع این شیوه صحیح زندگی عمر طولانی مفیدی خواهند داشت . گروه دوم افرادی هستند که آنها را می توان “بدسلیقه ها” نامید. این اشخاص معمولاً از نعمت های خوب طبیعت بدشان می آید! کم خوری و بدخوری از ویژگیهای تغذیه این افراد بدسلیقه است . این افراد به علت تغذیه بد و عدم تأمین مواد و ویتامین های مورد نیاز سوخت و ساز بدن خود دچار پیری زودرس و در نهایت عمرکوتاه می شوند. از این رو می توان نتیجه گرفت پرخوری و کم خوری هر دو دشمن سلامتی و طول عمراست . با توجه به این واقعیت “خوب خورها” افرادی هستند که همه نوع غذا می خورند، اما کم و به اندازه . این دسته از افراد از غذاهای تازه و بدون افزودنیهای شیمیایی استفاده می نمایند. میوه ها، حبوبات ، لبنیات ، پروتئین و نشاسته در رژیم غذایی آنها قرار دارند. این اشخاص ضمن اطلاع از نقش ویتامین “ب ” در پایداری جوانی معمولاً به تأثیر “ماست ” در افزایش طول عمر نیز آگاهی دارند! تأثیر معجزه آسای ماست در طول عمر و جوان ماندن تا بدان حد است که گروهی از متخصصین علوم تغذیه کوشیده اند از ماست یک ماده ضد پیری استخراج کنند! اما واقعیت این است این ماده حیات بخش چیزی جز ویتامین های “ب ” نیست ! به گونه ای که ویتامین های “ب ” را می توان اکسیرجوانی نامید. از این رو، برای جوان ماندن باید به اندازه کافی از مواد غذایی دارای ویتامین های “ب ” استفاده نمود. افزون بر این نقش “روحیه شاد” و “صورت خندان ” را نیز در افزایش طول عمر باید جدی گرفت و با مثبت اندیشی زندگی خود و دیگران را مملو از نشاط و انگیزه مثبت برای جوان ماندن نمود.

نظرات

فعلا نظری ثبت نشده است

RSS نظرات برای دنبال کردن نظر ها.

امکان نظردهی در مورد این مطلب وجود ندارد

Powered by Armin3D.com™ © 2004/2024 - All Rights reserved ® - Contact us